همه چیز از نه سالگی شروع شد از همان روزی که جشن تکلیف برایم گرفتند، مادرم از محرم و نامحرم گفت و اینکه باید جلوی نامحرم‏ها روسری سرم کنم. حجاب داشته باشم. خیلی دلم می‏خواست محرم و نامحرم را رعایت کنم. در همان عالم بچگی تا کسی می‏گفت یاالله... فوری می‏دویدم و روسری سر می‏کردم. یک روز که دایی مامان آمده بود دیدن مامان فوری دویدم تا روسری سر کنم. مامان خندید که دخترم دایی من، عموی من به شما محرم هستند . راستش گیج شده بودم و مادر مجبور بود که هر بار برای من توضیح دهد. بزرگ‏تر که شدم دیدم خیلی‏ها اصلاً مراعات نمی‏کنند دختر و پسرهای جوانی که حریم‏ها را رعایت نمی‏کردند. توی دانشگاه به هم دست می‏دهند. آن اول‏ها فکر می‏کردم هیچ اتفاقی نمی‏افتد. اما بعد دیدم که این روابط آسیب‏های فراوانی به بچه‏ها زد. متاسفانه خیلی از دخترها دچار مشکلات روحی شده بودند. احساس می‏کردند در این دوستی‏ها به آنها خیانت شده است و دائم عذاب وجدان دارند که کاش قدری به خودمان احترام می‏گذاشتیم.همان بچه‏هایی که می‏گفتند: بابا این حرف چیه؟ دختر و پسر فرقی ندارند. و حالا به ما می‏گفتند که خوش به حال شما که رعایت می‏کردید.
کسانی که حریم و حدود را رعایت می‏کنند همیشه مورد احترام دیگران بوده و هستند و هیچ‏کس به خود اجازه نمی‏دهند به حریم شخصی آنها تجاوز کنند همیشه آرامش خیال دارند و «عزت نفس» آنها خدشه‏دار نیست.


اسلام هیچ‏وقت برای زن و مرد محدودیت قائل نیست مگر اینکه به ضرر طرفین باشند. حتی صحبت کردن مرد یا زن نامحرم اگر با قصد لذت و شهوت نباشد. مانعی ندارد. چرا که اسلام می‏داند بعضی از این روابط به خواهش‏های نفسانی منجر می‏شود. همان خواهش‏هایی که امام علی علیه‏السلام می‏‏فرماید: «شهوت‏ها و خواهش‏های نفسانی زهرهای کشنده‏اند.» روابط دختر و پسر به اقتضای غرایز خدادادی، و تمایلات جنسی آثاری به دنبال دارد. نظریات روانکاوی از جمله نظریه‏ی «هورنای» بر این حقیقت تاکید می‏کند که: «در اجتماعاتی که روابط آزاد دارند، بسیاری از احتیاجات روانی، شکل تمایلات جنسی پیدا می‏کند و به صورت عطش جنسی در می‏آید. نشریه‏ی آمریکایی «ایدرز داجست» درباره‏ی روابط بیش از حد دختران و پسران می‏نویسد: هر ساله 350 هزار دختر نوجوان آمریکایی در سن 15 تا 19 سال به سبب ارتباط نامشروع، آبستن شده است. که این عواقب همان ارتباطی‏هایی است که ابتدا فقط در حد دوستی بوده است.

تمام دستورات دین آسمانی ما حکمتی دارند، و پشت هر حکم اندیشه‏ای خوابیده که هنوز به درک ما نیامده و باید سال‏ها تحقیق و پژوهش کرد تا به آن نتایج برسیم. یکی از این احکام، حکم محرمیت یا عدم محرمیت است. محرمیت نوعی حکم اعتباری است البته مبتنی بر مصلحت‏هایی که در بطن این حکم نهفته است. یکی از آن مصالح ایجاد رابطه‏ای صمیمی و درون قلبی میان دو نفر است که به سبب ایجاد چنین رابطه‏ای، عموماً احتمال سوء‏نیت و یا خیانت از بین می‏رود و از آن رو، دو نفر که با هم محرم هستند می‏توانند موهای سر و یا بدن هم را به شرط صحت نیت و عدم سوء‏ظن، ببینند. علاوه بر آن که رابطه نسبی یا مهری (از طریق خویشاوندی در ازدواج) یا رضاعی (شیر خوردن) رابطه‏ای خانوادگی بسیار نزدیک‏تر و عاطفی‏تر از روابط دیگران دارند به نحوی که پیوند آنها با یکدیگر از طریق ازدواج مفسده‏های گوناگون پزشکی، جسمی، عاطفی و روحی... دارد. لذا ممنوعیت و حرمت ازدواج با خواهر و مادر و برخی دیگر از محارم که در شریعت اسلامی مقرر شده است در سایر ملل نه حتی مسیحی و یهودی بلکه سایر نحله‏ها و فرقه‏ها وجود دارد حقیقت این حکم مانند بسیاری دیگر از احکام بر ما پوشیده است و چون ما از مصالح خود به نحو کامل با خبر نیستیم، خداوند در دایره معقولات ما تخفیفی داده و براساس لطف بی‏پایان خود، در چنین مواردی که جهل ما مانع رسیدن به حقیقت بوده، قوانینی را که در بردارنده سلامت روحی و اجتماعی ما است، قرار داده است. هر چند که به مرور زمان و تحقیقات گسترده، در زمینه‏های روان شناختی، پزشکی، مردم شناسی و ... پی به علل برخی از این احکام خصوصاً در حیطه‏ی مسائل حقوقی برده‏ایم اما راه بسیار طولانی است و ما نمی‏توانیم ادعا کنیم که همه چیز را درباره‏ی خود و تمایلات انسانی دانسته‏ایم. محرمیت میان انسان‏ها نیز براساس ویژگی‏های آدمیان و خاستگاه فطری ایشان از جانب خداوند متعال قرار داده شده است. محرمیت در اسلام بر سه گونه است:

الف- محرمیت نسبی که براساس صلب و رابطه‏ی خویشاوندی است؛ مثل خواهر و برادر.

ب- محرمیت مصاهره، محرمیتی که براساس زوجیت میان دو نفر و خویشان آنها ایجاد می‏شود مثل محرمیت داماد یا مادرزن و عروس با پدرشوهر.
معلومات ما در مقابل مجهولات ما قطره‏ای در مقابل اقیانوس‏ها است. لذا با باور به خداوند حکیم و عالم و قادر مطلق که فیاض علی الاطلاق است در می‏یابیم که تمام دستورات الهی حتما دارای حکمتی است گرچه ما پی‏ به اسرار و حکمت‏های آن نبریم.


ج- محرمیت به رضاع که براساس پدیدار شدن رابطه‏ی فرزندی، در اثر شیر خوردن با شرایط خاص خودش ایجاد می‏شود.


حال در مورد محرمیت به مصاهره، فرض کنید که قرار بود داماد با مادرزن و یا عروس با پدرشوهر، نامحرم قملداد شده و چون دیگر مردم، موظف به رعایت حجاب می‏شدند، با چنین شرایطی، عملاً وظایفی برای مکلفین وضع می‏شد که خارج از عهده ایشان بوده و قادر به رعایت صحیح آن نمی‏بودند. از طرفی دیگر ایجاد رابطه محرمیت میان مادر زن و پدر شوهر برای داماد و عروس از نحوه محرمیت فرزندی است که تلنگری است برای ما، به خاطر حفظ احترامات و ایجاد اعتماد طرفینی و نهایتاً رابطه‏‏ای صمیمی میان خانواده و فرد جدید الورود. خداوند تعالی نیز با نظر به تمامی این مصالح، حکم محرمیت و یا عدم آن را به منظور خروج ما از سرگردانی قرار داد تا روابط انسان‏ها با یکدیگر دچار تزلزل نشده و نهایتاً آدمی به خاطر تمایلاتی که در وجودش نهان دارد به بیراه نرفته خود و جامعه را به تباهی نکشاند. در پایان باز هم تاکید می‏کنیم ما ضمن ارج نهادن به شناخت‏های عقلانی، به عجز و ناتوانی و محدودیت‏های ادراکات عقلانی اعتراف می‏کنیم . لذا با باور به خداوند حکیم و عالم و قادر مطلق که فیاض علی الاطلاق است در می‏یابیم که تمام دستورات الهی حتما دارای حکمتی است گرچه ما پی‏ به اسرار و حکمت‏های آن نبریم.



مجله شاهد جوان
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: